2 minuten leestijd
Mijn onderbuikgevoel begint te werken. Dit is raar denk ik. In de afgelopen jaren heb ik al veel versies gezien van rugklachten (met en zonder hernia’s, osteoporose etc.), maar dat de klachten op deze wijze terug komen is niet volgens een patroon dat ik ken.
Voor mij zit een cliënt die ik al een tijdje niet had gezien omdat het steeds beter ging. Tot vorige week. Sterke pijn in de rug met uitstraling in de benen, maar ook op het heupgewricht zijn er klachten. Dit kan voorkomen, maar nu gaf mijn gevoel aan dat het niet klopte.
Tijdens de 4-jarige hbo-studie tot oefentherapeut Cesar/ oefentherapeut Mensendieck komen veel klachtenbeelden voorbij. Daarnaast trainen we om door middel van een aanpassing in het houding- en beweeggedrag van de cliënt, de klachten te verminderen of te laten verdwijnen zodat ze weer volop kunnen meedoen in de maatschappij.
Dat is nogal breed, want voor iemand die zijn kantoorwerk niet kan uitvoeren door een hernia moeten we als therapeut andere dingen doen dan bij iemand met lage rugklachten wanneer hij naar zijn werk fietst. Laat staan wanneer de cliënten een heel ander klachtenbeeld laten zien zoals: MS, hoofdpijn, hyperventilatie, burn-out, nekklachten, evenwichtsproblematiek etc. Totaal verschillende klachten van allemaal verschillende mensen met allemaal verschillende hulpvragen.
Dat is precies wat ik zo leuk vind aan mijn beroep als algemeen oefentherapeut. Het laat je breed kijken en je moet breed kunnen analyseren.
Het onderbuikgevoel kan helaas niet worden aangeleerd, al hebben mijn stageplekken hier vroeger wel een goede bijdrage aan geleverd. Door klinisch te kunnen beredeneren wat er gebeurt, kan je ontdekken waar de problemen liggen van de cliënt.
Nu zit er een gedreven cliënt voor me. Iemand die met veel aandacht en toewijding begonnen is aan het herstelproces. Het herstel ging super en ineens is dat over. De cliënt en ik gaan op onderzoek uit en ik luister nauwkeurig naar het verhaal wat er me wordt verteld. De pijn neemt toe de mobiliteit licht af. Naast bepaalde uitstraling is er nu ook op verschillende plaatsen drukpijn en toenemende extreme vermoeidheid.
Daar zijn daar de alarmbellen, het onderbuikgevoel of hoe je het ook wilt noemen. Dit herstel past niet in het verwachte patroon bij deze cliënt met alles wat die persoon doet.
Ga terug naar de huisarts is mijn advies. Jij weet het meest over je eigen lichaam en hoe dit voelt en zou moeten voelen. Ik ben opgeleid tot oefentherapeut en weet vanuit dit vak veel, maar dit kunnen we nu niet samen oplossen. Het is tijd om te kijken of ander onderzoek meer oplevert.
Ik ben minstens net zo benieuwd als de cliënt of daar iets uit komt. We wachten de uitslagen (on-) geduldig af.
Ken jij dat onderbuikgevoel van jezelf? Wat doe jij ermee?
