Tag: mensendieck

Hangen is overbelasten

2,5 min. leestijd -Hangen in je gewrichten en banden; iedereen doet het ongemerkt zo regelmatig. Je doet er niks voor, maar je lijf is eigenlijk heel hard aan het werk! Hier kan je behoorlijk door overbelasten.

2,5 min. leestijd

Lekker hangen
Terwijl ik wat klets met collega’s in onze keuken voel ik dat ik op één been sta. Ik hang lekker in mijn heupgewricht. Hup, weer even recht op staan! Het is aan het einde van een intensieve dag en ik merk dat mijn hoofd en lijf moe zijn. Het is dan lekker makkelijk om te gaan hangen in je lijf. Doe jij dat ook?

Hoofd, schouders, kniëen …. au
Je kunt op allerlei plekken hangen. Dan bedoel ik niet in het park, maar in allerlei plekken van je lijf. In je enkels, je knieën, je heupen, je onderrug, je bovenrug, je nek en met je hoofd. Het kan ook nog allemaal tegelijkertijd ook! Kun je je er iets bij voorstellen?

Wanneer je dit doet, rek je je gewrichtsbanden op en zet je een constante spanning op die banden (en spieren), die daar helemaal niet hoort. En, nog belangrijker, de spanning die er wél hoort , die vraag je dan weer niet van je spieren. Spieren worden niet ingezet waarvoor ze bedoeld zijn: Kracht leveren. Door deze passiviteit kunnen veel klachten ontstaan óf juist niet overgaan.

Extra hard werken
Je spier die een bepaalde tijd ondervraagt is (dus te weinig is geprikkeld), moet daarna ineens gaan bewegen. Dit is zo’n groot verschil, dat je nu door ‘het gewone’ bewegen klachten kan krijgen. Het lijkt dan alsof het aan de activiteit ligt, terwijl het dus goed aan de passiviteit kan liggen. Ik zal een voorbeeld geven;

De overstrekte knie
Wanneer je met je knieën doorgestrekt staat, ik noem dit ‘op slot staan’, dan hang je in je kniegewricht. Je drukt daarbij extra op je meniscus (de kussentjes in je knieën). Je bovenbeenspier geeft niet veel kracht om zo te staan. Je botten hangen op elkaar, lekker lui hangen. Voor veel mensen voelt dit heerlijk en normaal. Op het moment dat je dan wilt gaan lopen, rennen of springen, moeten die bovenbeenspieren (en kuitspieren, gewrichtsbanden etc.) ineens extra veel kracht genereren. Ze moeten eerst ‘uit het slot’ en dan ook nog eens buigen en strekken om de beweging te kunnen maken. Deze overgang is dan zo groot, daarom kunnen je spieren wel eens gaan protesteren. Daarom is het handig om de spieren die taak te geven die ze moeten uitvoeren: kracht geven. Het liefst heerlijk gedoseerd, dus knieën altijd uit het slot tijdens het staan (voor de skiërs onder ons, net als in je skischoenen). Wanneer je dus van een lichaamsdeel iets vraagt om het te doen, waarvoor het eigenlijk niet gemaakt is, is het dus sneller overbelast.

Doe jij dit ook?
In welk gewricht hang jij meestal? Hangt jouw hoofd wellicht ver naar voren, of is je rug snel krom? Ik ben benieuwd! Heb jij door dat je hangt? Laat het me weten!

Hangen in je gewrichten en banden; iedereen doet het ongemerkt zo regelmatig. Je doet er eigenlijk niks voor, maar je lijf is eigenlijk heel hard aan het werk! Hier kan je behoorlijk door overbelasten.

Van gewoonte naar ‘automatisme’

Een gewoonteverandering gaat niet zomaar. Hoe heb jij je goede gewoontes van nu destijds aangepakt? Kan je dat gebruiken voor een nieuwe gewoonte?

2 min leestijd

Ongemerkt
Terwijl ik aan het typen ben merk ik op dat ik mijn benen over elkaar sla. Ik zet mijn voeten rustig naast elkaar en typ verder. De zinnen vliegen het papier op en ineens merk ik weer dat ik mijn benen over elkaar geslagen heb. Aaaargh! Ik wil ze naast elkaar hebben!

Automatisme
Gewoontes zijn lastig te veranderen. Voordat je het in de gaten hebt, ben je het al aan het doen. Het is een automatisme. In de praktijk krijg ik dan ook vaak de vraag of het aangepaste bewegingspatroon ook een automatisme wordt, wanneer we samen aan het sleutelen zijn aan hoe iemand staat, loopt, fietst of bijvoorbeeld de stofzuigert hanteert.

Helaas… Het zal nooit zo gemakkelijk zijn als je voorkeurshandeling of houding, maar ik heb ook goed nieuws. Het kan er wel dicht in de buurt komen. Neem als voorbeeld het flossen van je tanden. Dit is iets wat je zou moeten doen. Misschien denk je nu: dat doe ik allang, maar misschien hoor je ook nog bij de ‘niet-flossers-bende’ zoals ik enkele jaren geleden. Ik kan het me nu niet meer voorstellen dat ik het nu niet meer zou doen, het voelt prettig en gezond, maar een automatisme? Nee, dat is het niet.

Plan van aanpak
Hoe krijg je dan een nieuwe gewoonte voor elkaar? Je omgeving kan helpen om je eraan te herinneren (vrienden, partners, broertjes, zusjes). Het flosdraad zette ik voor mijn tandenborstel neer zodat ik er letterlijk mee in aanraking kwam en als ik het dan toch in mijn handen had…..  
Om je houding te verbeteren kan het helpen om ‘reminders’ op te hangen op de plekken daar waar nodig. Denk aan een briefje, stickers of zelfs een foto van je eigen houding op een spiegel of deur geplakt.  Daarnaast is het elke keer weer opnieuw beginnen, Elke keer dat je je verbetert is weer een moment gewonnen en dat leer je je hersenen aan.
Eerst lukt het om 1 keer in de week te flossen en dan na een jaar sta je redelijk gedachteloos zo’n 3 tot 4 x een draadje tussen je tanden te sturen. Nu is het wel zo dat als het niet bij mijn tandenborstel in het zicht staat, maar in de kast achter het deurtje, ik het toch een tijdje vergeten totdat ik een onaangenaam mondgevoel krijg.

Precies dat gedachteloos een handeling uitvoeren komt redelijk dicht bij een automatisme en dat is wat we samen kunnen bereiken met oefentherapie Cesar / Mensendieck. Je moet even kort opmerken dat je een verandering nodig hebt zodat ‘het’ beter gaat voelen. Het kan dan van alles zijn: Van schoongefloste tanden tot een verbeterde houding. Omdat je de handeling na een oefenperiode al gemakkelijk kan toepassen, kan je het relatief gedachteloos uitvoeren op een juiste manier.

Tadaaa! Een nieuwe houding wordt zo langzaam een feit.

Ongemerkt wordt opgemerkt
Voor mijn benen die alweer over elkaar geslagen zijn tijdens het typen van deze tekst?? Ik leg nu iets (bv. Handdoek) op mijn schoot zodat ik het voel dat ik mijn benen over elkaar wil slaan. Ik kan dan op tijd stoppen en mijn been terugzetten. Zodat dat dat laatste stukje meer gewoon gaat voelen.

Een goed beweegpatroon kan net zo makkelijk worden als flossen - de beweegtherapeut

Je bent pessimistisch!

3 min leestijd: Je bent pessimistisch!
‘Zo, dit is de één na laatste keer, daarna moet ik klachtenvrij zijn toch?’ Ik krijg het warm en zij… wat doet mijn cliënt?

3 min leestijd.

Doelen stellen
Een doel voor ogen hebben is lekker en praktisch. Je weet waar je naar toe werkt en je weet ook wanneer je dit wilt bereiken. Het voordeel van een doel is dat je het kan evalueren en bijstellen… Alleen vergeten we vaak dat stukje omdat we een doel zo definitief maken en we zo graag willen.

7 behandelingen en klaar
Een jonge vrouw met rugklachten komt mijn behandelkamer binnen. Ik zie haar voor de 6e keer. Ze gaat vooruit. Ze kan nu weer kleine huishoudelijke taken op zich nemen, en weer halve dagen werken. Echter zijn er nog steeds de hele dag door zeurende lage rugklachten. De uitstraling is minder intens en minder vaak aanwezig in de benen dan voorheen. De mobiliteit van de onderrug is toegenomen en de stabiliteit van de gehele romp ook. Terwijl ze gaat zitten zegt ze: ‘zo, dit is de één na laatste keer, daarna moet ik klachtenvrij zijn toch?’

Slik
Ik krijg het even warm en ga snel in mijn hoofd de communicatie wat behandelingen af. Tijdens de intake doe ik een schatting van het aantal behandeling die nodig zijn om een bepaald doel te halen. In haar geval het weer volledig kunnen werken. Toen heb ik geschat op 7 behandelingen. Dit zou dan verdeeld zijn over een periode van 3 maanden. We zijn nu net twee maanden verder.  Waar gaat het hier fout? Gaat het fout?

Wat er allemaal gebeurt is van invloed
Tijdens de twee maanden heeft de vrouw afscheid moeten nemen van familielid. Hierdoor kreeg ze hoofdpijn en spanningsklachten erbij. Toen deze klachten naar boven kwamen heb ik besproken om hier kort de focus op te leggen en haar de ruimte voor te geven. Ze wilde graag ook wat oefeningen om de spanning in de nek en schoudergordel te verminderen. Deze oefeningen gaven haar de rust en de ruimte om tijd voor zichzelf te blijven nemen. Na een korte intermezzo van twee behandelingen kon ze hier verder zelfstandig mee aan de slag en heeft ze een masseur opgezocht.

Ik vind je pessimistisch
‘Zo, dit is de één na laatste keer, daarna moet ik klachtenvrij zijn toch?’ Even is het stil en dan begint ze te lachen. ‘Weet je, ik vond 3 maanden eerst wat pessimistisch toen je dat zei, maar langzamerhand begin ik het te begrijpen. Eerst baalde ik dat ik er nog lang niet ben, maar het herstel gaat langzamer dan gewenst omdat het gewone leven ook doorgaat. Het lijkt er naast te staan, terwijl jezelf ‘beschadigen of overbelasten’ zo gemakkelijk gaat, alsof dat wél in de taken zelf verweven zit. De rem die ik elke keer op mezelf moet zetten om te zorgen dat ik van mijn rugklachten af kom is niet gemakkelijk. Dat had je best goed ingeschat.‘

Doel
Ik laat haar zien dat ze ondanks het verlies een groot verschil in haar bewegingspatroon heeft gemaakt. We kijken samen naar haar coping stijl en zien dat dit aan het veranderen is en dat dit van grote invloed is. Daarnaast laat ik haar zien dat ze al een stuk meer fysiek kan, met minder pijn en dat ze aan het einde van de dag meer energie heeft dan voorheen. Dit allemaal tijdens het verwerken van haar verlies.

PSK – meten is weten –
Op 15 juli 2019 wil mevrouw weer 5 volledige dagen in de week kunnen werken met een score op de PSK van 89 millimeter naar maximaal 23 millimeter op de PSK (meetinstrument). Hierbij is hoe hoger de score hoe slechter. Ga je meer naar de 00mm is het goed. Dit bovenstaande doel was het doel dat we halverwege april hadden gemaakt. Vandaag (17 juni) scoort ze 64mm. Het doel nog lang niet behaald en waarschijnlijk niet haalbaar binnen 4 weken. Maar ze is wel tevreden.

Samen om de tafel
We bespreken wat er nodig is om haar doelen te behalen, hoeveel tijd ze zelf verwacht nodig te hebben, welke omgevingsfactoren we in de gaten moeten houden en welke interne factoren van invloed zijn. Denk hierbij aan een vakantieperiode, aan een baas die wat druk zet, aan het plichtsgevoel wat mevrouw ervaart, aan het oudste kind die naar school gaat wat ze heel spannend vindt, aan haar man die wil sporten waardoor zij wat extra taken krijgt op 2 avonden, de tijd die ze kan nemen voor zichzelf en voor haar oefeningen en de afhandelingen van het verlies.
Daarnaast bespreken we ook welke financiële middelen ze heeft om de therapie voor te zetten. Samen stellen we het doel bij.

Zelf stelde ze het volgende voor en ik denk dat dit haalbaar is:  Op 15 september 2019 wil mevrouw weer 5 volledige dagen in de week kunnen werken met een score op de PSK van 89 millimeter naar maximaal 23 millimeter op de PSK .

meten is weten de weg naar succes

Je lijf kiest de weg van de minste weerstand, en je hoofd?

3 min leestijd:
fragment: ‘Maar nu voel ik juist wat!? Waarom is deze manier van tillen dan juist goed? De man voor mij kijkt me verbaasd aan.

De man die voor mij staat is groot en heeft aardig wat spiermassa. Duidelijk de bouw van iemand met een fysiek beroep. Voor zijn werk moet hij veel tillen.

3 minuten leestijd
‘Maar nu voel ik juist wat!? Waarom is deze manier van tillen dan juist goed?’ De man voor mij kijkt me verbaasd aan.  

De man die voor mij staat is groot en heeft aardig wat spiermassa. Duidelijk de bouw van iemand met een fysiek beroep. Voor zijn werk moet hij veel tillen. Er worden ook wel kranen gebruikt, maar die passen niet altijd. Zo komt het geregeld voor dat hij buizen van minimaal 25 kilo een stukje moet verplaatsen. An sich geen probleem, maar wel als je uitstralende pijn hebt in je armen door een zenuw die bekneld wordt.
Wanneer hij tilt doet hij dat met zijn schouders naar voren en heeft hij op dat moment zelf geen last. Echter wanneer hij weer tot rust komt, komen de klachten sterk opzetten. Sterke steken in de bovenarm met tintelingen naar zijn vingers toe.

Structuren in de knel
Tijdens zijn eigen manier van tillen zet hij voornamelijk de borst- en nekspieren in. Zijn rugspieren gebruikt hij natuurlijk wel, maar laat hij niet stabiliserend (genoeg) werken. Hierdoor moet de spieren rondom de schoudergordel extra veel krachten verduren. Ze zullen hierdoor extra aangesproken worden en ontwikkelen. Iedereen weet dat de spieren die meer ontwikkeld zijn, meer plek innemen dan relatief normaal ontwikkelde spieren. (Denk maar aan je spierballen die opbollen wanneer je ze aanspant). En wanneer iets meer plek inneemt, is er soms minder of te weinig plek voor andere structuren in het lijf.  Doordat er op deze manier van tillen onder andere een sterke voorkeurshouding wordt ontwikkeld met de schouders naar voren, zie je dit ook terug in het staan en zitten. Dit werkt natuurlijk ook andersom! Hoe meer hij met zijn schouders naar voren zit en staat, hoe gemakkelijker het is om voor hem te tillen op deze manier. De spieren aan de voorzijde zijn hierdoor iets verkort.
Wanneer er geen klachten zijn (of geen grote kans is dat ze er komen) zou hier geen probleem zijn. Helaas ervaart deze man wel sterke klachten en kan hij zijn werk niet goed meer uitvoeren. Doordat hij bepaalde spieren overbelast en hierdoor uiteindelijk ook de zenuw mee irriteert, komt de (zenuw-) pijn opzetten.

Aanpak
Voor deze man is het belangrijk om de spierkracht zo gelijkmatig mogelijk te verdelen en de spieren de functie te laten uitvoeren waarvoor ze bedoeld zijn. Samen hebben we gekeken naar hoe hij de gehele rug- en buikspieren ondersteunend kan inzetten. Hierdoor ontlast hij de schoudergordel en de nekspieren. Deze spieren geven natuurlijk wel kracht en hebben een belangrijke functie, maar ze moeten niet het gehele gewicht tillen.

Dilemma
Alleen…. Nu ervaart hij dus wél klachten tijdens het tillen. Doordat hij zijn schoudergordel nu in de middenstand houdt, bollen de spieren tijden het tillen op in een andere stand dan normaal. Hierdoor is er nu even minder ruimte voor alle andere structuren van het lijf (zenuwen, bloedbanen, spieren etc), en wordt de zenuw direct even geïrriteerd. De spieren zullen even moeten wennen aan deze nieuwe ‘gebruikersstand’. Wanneer de vezels op een iets andere manier gaan liggen (door gebruik) dan zal het effect pas duidelijker worden. Dat betekent dat hij zeer goed moet gaan opletten en zijn houding blijvend zal moeten aanpassen.

Motivatie
De man in kwestie zelf gaf aan dat hij in ieder geval een verandering voelde en dat dit betekent dat hij er zelf invloed op kan hebben. Dat gaf hem dan weer een goed gevoel en de moed en motivatie om het te gaan proberen.
Want een houding veranderen is niet zo eenvoudig. Zeker niet wanneer je klachten ervaart bij de verandering. Je lichaam kiest automatisch voor de weg met de weerstand, en zal het liefst de pijn vermijden. De start van de uitdaging van een houdingsverandering is gezet.

Ik ben benieuwd hoe het over twee weken gaat wanneer ik hem weer in de praktijk zie.

schouderpijn, zenuwpijn, oefentherapie cesar / mensendieck

Van domme kracht naar slimme spieren

2 min. leestijd: samenvatting: Nu in 2019 staat er een cliënt voor me; man, begin 40 en ogenschijnlijk fit met een licht buikje. Heeft altijd in de bouw gewerkt of ander fysiek werk gedaan en is gewend om aan te pakken. Een topeigenschap! ……***…..Om hem in te koppen zeg ik nog tegen hem: ‘soms is harder werken; minder doen en dat dan op een slimme manier doen’. We kijken elkaar aan en lachen er beide om.

2. min leestijd:
Saskia anno 2011:
Mijn huis is een bende en er ligt nog werk op mij te wachten. Ook al ben ik moe door mijn 15-urige horecadienst van gisteren ik verman mezelf. ‘Even de schouders eronder en gaan’ mompel ik tegen mezelf. ‘Morgen komt er iemand langs en dan is het toch wel fijn dat het schoon is.’ Ik slaak een diepe zucht en daar ga ik. In een korte tijdspanne heb ik alles afgestoft, de stofzuiger door alle ruimtes gehaald, de vloer gedweild, wc schoongemaakt, de badkamer afgenomen en zit er een eerste was in. Doodmoe kruip ik achter de pc. Pas wanneer een tijd later weer opsta voel ik de stijfheid in mijn rug. ‘Au’ Dat is absoluut niet lekker.

2019 in de praktijk
Nu in 2019 staat er een cliënt voor me; man, begin 40 en ogenschijnlijk fit met een licht buikje.  Heeft altijd in de bouw gewerkt of ander fysiek werk gedaan en is gewend om aan te pakken. Een topeigenschap!
Alleen komt hij er bij mij achter dat het hem in de weg zit. Tijdens de behandelingen van oefentherapie Cesar/ Mensendieck maak ik hem bewust van de bewegingen die hij zelf maakt. Daarna kijken we hoe deze fysiek het beste gemaakt kunnen worden in zijn geval. Kleine veranderingen kunnen hierin een groot verschil maken. Hij voelt het, maar vind het maar wat confronterend. ‘Dus je bedoelt dat ik van domme kracht naar slimme spieren moet?’ vraagt hij?
Wat een geniale bewoording! Dat bedoel ik inderdaad.
Vlijtig gaan we door met de voor hem ingeslepen bewegingen. Langzaam aan slijpen we dit wat bij. Het op een verantwoorde manier te bukken en tillen blijkt hierin een hele uitdaging. Hij is gewend om zware en lichte dingen te dragen daardoor gebeurt het al voordat hij er over na kan denken. ‘Jammer dat ik eerst een hernia moet krijgen om dit goed te leren’ zegt hij. ’Nu pas snap ik echt dat de houding belangrijk is!’ Om hem in te koppen zeg ik nog tegen hem: ‘soms is harder werken; minder doen en dat dan op een slimme manier doen’. We kijken elkaar aan en lachen er beide om.

En jij? Maak je spieren slim!
Misschien werk je niet in de bouw, of heb je niet zo’n drang om door te duwen met het huishouden; Maar wanneer gebruik jij dan wel je domme kracht?
– Ga je door terwijl je eigenlijk had moeten gaan slapen?
– Loop je liever 1 keer met zware boodschappen i.p.v 2x met lichtere tassen?
– Wanneer je aan het koken bent, ga je door zodat je ineens meerdere uren op je benen staat?

Kijk eens naar je eigen bewegingsgedrag en zoek eens naar het moment waarin je (je spieren) slim kunt laten zijn!

ps. Heb je geen idee waar je moet beginnen met onderzoeken; maak dan een afspraak en dan kijken we hier samen naar.

Heb ik weer teveel gezegd?

samenvatting: en ik loop weg richting de trappen. ‘Wat heb ik nu weer gedaan?’ bedenk ik me, ‘ik met mijn grote mond ook altijd’. Misschien maar gewoon mijn muziek heel hard aanzetten de volgende keer.. beroepsdeformatie

Leestijd: 1.5 minuut

Na een wat lange werkdag plof ik op de bank in de trein. Ik zit schuin tegenover een man die wat ongemakkelijk zit. Hij blijft maar verschuiven ondersteunt door gekreun en gesteun. Zo te zien ervaart hij pijn. Heel even wil ik iets zeggen en vragen, maar bedenk me dan: Ik ben niet aan het werk .Die man heeft vast al een hoop hulp, hou het voor jezelf. Ik doe mijn oordopjes in en zet mijn muziek zachtjes aan.
Tijdens de reis hoor ik hem van alles vertellen tegen een mede-reiziger die er duidelijk niet op zit te wachten. Terwijl ik mijn boek lees vang ik flarden op: ‘niet te genezen.., al eeuwen pijn…..alles al gedaan… fysiotherapie…ermee leren leven zeggen ze…uitstralingen naar mijn been sinds een paar maanden….gestopt met zwemmen….ik kan niks meer…  ‘.  
We staan tegelijkertijd op wanneer de trein vaart mindert. Terwijl hij opstaat wordt het hele beeld nog duidelijker: fikse rugklachten.
Hij loopt voor me op het gangpad en in een flits zie ik zijn portemonnee in zijn rechterkontzak zitten. Aan de typische slijtplekken in de broek is het duidelijk dat die portemonnee daar altijd zit. We moeten wachten totdat de deuren opengaan en dan kan ik het toch niet laten: ‘Meneer? Heeft u altijd u portemonnee in uw rechterzak?’ De man kijkt me vervreemd aan en knikt ja.
‘Als u van uw rugklachten af wilt zou het een start kunnen zijn om dit ergens anders te bewaren, bijvoorbeeld in uw binnenzak. U zit constant scheef en daarmee trekt u uw bekken en rug uit het verband. Daarnaast zie ik in uw looppatroon dat u weinig stabiliteit heeft en kracht lijkt te missen. Zowel in de beenspieren als in de buikspieren.  Herkent u dat?’
Hij kijkt ineens wat venijning ‘Waar bemoei je je mee? Wat weet jij er nou van?’
‘Het is mijn vak meneer. U heeft net uw hele fysieke geschiedenis gedeeld met alle reizigers en ik heb er een deel van opgevangen. Dit was mijn hoofdtip voor vandaag.  Verplaats uw portemonnee, ga weer meer bewegen en zoek een goede oefentherapeut Cesar of Mensendieck. Het losmaken door jouw fysiotherapeut is nu niet voldoende zoals je zelf al zei. Uw moet uw dagelijkse bewegingen weer oefenen en herstellen zodat je lijf sterker wordt. Wie weet doet u nog meer kleine dingen in het leven waardoor de klachten verergeren. De oefentherapeut speurt dat samen met u op. ‘

De man weet niet zo goed wat hij moet zeggen en doen en we lopen naar de deur. Hij kijkt al wel een stuk milder.
‘U hoeft niks met mijn tips te doen, maar ik kon het niet laten. Net zo min als dat u het niet laten kon om uw verhaal te delen.
Gelukkig nu moet hij lachen. We stappen de trein uit.
‘Maar doe u zelf een plezier. Zoek een goede oefentherapeut. Ik wens u nog een fijne dag en een goed herstel!’

Ik loop weg richting de trappen. ‘Wat heb ik nu weer gedaan?’ bedenk ik me, ‘ik met mijn grote mond ook altijd’. Misschien maar mijn muziek heel hard aanzetten de volgende keer. Een beetje lachend en verwonderd over mezlef stap ik de trap af. Ik ben benieuwd of een van mijn collega’s onlangs een aanmelding heeft gehad van een man met rugklachten en uitstraling in het been.

Ik kijk nog even achterom de trap omhoog; Hij zwaait en steekt zijn duim omhoog. Gelukkig!

Wat is jouw beroepsdeformatie?


zomerweer; zomerschoenen?

De cliënt gaf aan thuis lang te kunnen staan, lopen en rommelen in huis, maar dat het op haar werk al na 10 minuten klachten kwamen. In eerste instantie verwacht je dat het aan de werkzaamheden liggen, maar na wat doorvragen kwam ik er uit dat dit waarschijnlijk aan de schoenen ligt.

Yes! De zomer komt er aan: luchtige kleding.. slippers.
Wacht slippers??
Wist je dat je schoeisel enorm invloed heeft op de rest van je lichaam?
De demping of juist de stevigheid die een schoen geeft. Onlangs heb ik een cliënt gehad waarbij dit heel duidelijk werd.

De situatie
De cliënt gaf aan thuis lang te kunnen staan, lopen en rommelen in huis, maar dat het op haar werk al na 10 minuten klachten kwamen. In eerste instantie verwacht je dat het aan de werkzaamheden liggen, maar na wat doorvragen kwam ik er uit dat dit waarschijnlijk aan de schoenen ligt.

De volgende behandeling moest de cliënt van mij de schoenen meenemen waar ze het beste op liep en ook de werkschoenen. Tussen de behandelingen was de cliënt zelf al op onderzoek uitgegaan. Heerlijk vind ik dat!

Op haar gewone gympen kon ze ondertussen 2 uur lopen en op de werkvloer staan. Dan had ze na die 2 uur beginnende klachten. Voorheen kon ze überhaupt niet 10 minuten staan zonder klachten, dus dit is al een enorme vooruitgang! Maar.. voor haar werk moeten er veiligheidsschoenen gedragen worden. Dit heeft ze geprobeerd, maar na 30 minuten had ze zoveel last dat het niet meer ging.
In de behandeling heeft ze voor me gelopen met om de beurt de verschillende schoenen aan. Dit heb ik gefilmd, omdat ik van plan was om dit langzaam af te spelen om zo te kunnen zien waar het probleem zou liggen. Echter was de slow-motion versie niet nodig

Landingsfase en afwikkelfase
De landingsfase en de afwikkelfase van de voet was zodanig anders. Dit kwam onder andere door de verstevigde zool van de veiligheidsschoenen en het gewicht van de neus. Ook al waren dit hele lichte veiligheidsschoenen dit heeft invloed op het gehele patroon. Hierdoor kost het bij de cliënt meer moeite om het lichaamsgewicht gecentreerd te houden en de rompstabiliteit te bewaren. Je zag daardoor ook de bovenbenen naar binnen draaien. De gehele spanning op het lichaam wordt daardoor zo anders, dat het na 30 minuten niet vol te houden is. De voetafwikkeling wordt hierdoor ook minder waardoor je in een soort vicieuze cirkel komt.

En dan nu?
We gaan door met het opbouwen van de stabiliteit tijden de dagelijkse activiteiten.
Daarnaast gaat er thuis nu ook gelopen worden op de veiligheidsschoenen. Elke dag beginnen met 5 minuten tijdens de afwas of het koken bijvoorbeeld en dit langzaam (!) In tijd opbouwen.
Maar… ook op zoek naar een schoenmaker die kan helpen hierin. Op zoek naar een zooitje die er in kan een zooitje die dezelfde stabiliteit kan geven als de fijne sportschoenen en de afwikkeling kan bevorderen.

En voor jou?
Yes zomer! Lekker slippers dragen. Maar… bedenk wel dat wanneer er klachten komen je schoenen hier behoorlijk van invloed op kunnen zijn. Wissel dus ook hierin goed af!