5 minuten leestijd
Run forest run!
De wind door mijn haren en mijn benen die het oude rentempo herkennen. Genieten! Voor het eerst sinds lange tijd heb ik een klein stukje hardgelopen. Drie heerlijke kilometers inclusief tussenpozen wandelen. Het beetje bij beetje terugwinnen van je oude niveau voelt ineens als een zegening. Ik besef mij goed dat dit voor ieder herstel geldt. Herstel en groei is een feestje, maar de sfeer kan zomaar omslaan wanneer je niet goed bent voorbereid of er ongenodigde gasten langskomen.
Persoonlijk record (PR)
Begin 2019 heb ik mijzelf een doel gesteld: De 5e keer dat ik 10 kilometer ga rennen tijdens de drechtstadloop ga ik mijn eigen PR eens fiks verbeteren. Een uitdaging waar ik zin in had! Na de drechtstadloop2018 heeft mijn neef mij speels uitgedaagd om een nog betere tijd neer te zetten. Hij zou komen kijken wanneer ik dacht dat het haalbaar was. Hij woont in het buitenland en ik vind het leuk om hem te zien: dus kom maar op!
Het trainen ging super. De wintersport gaf een kleine kink in de kabel. Mijn knie had ik wat verdraaid door ongekende pirouette-kunsten op de ski’s (prachtig beeldmateriaal waar ik overigens een oscar voor had kunnen ontvangen.) Na kort, maar goed herstel heb ik mijn schema weer kunnen oppakken en ging ik als een speer. Ik voelde me fit en mijn tijden werden steeds sneller.
Totdat er die ongenodigde gast op mijn voorbereiding kwam. Ik viel keihard op het beton met mijn knie Het eerste wat ik zelfs dacht was: Oh nee! Als ik maar kan rennen straks! Hier is nog wat over te lezen in deze blog (LINK) Toen dacht ik: geef het 6 weken rust en dan kan ik opbouwen. Helaas die pret bleef uit.
Revalideren is het verlangen strategisch aanpakken.
Het meest lastige van revalideren is dat je wilt belasten, maar niet wilt overbelasten. Elke dag kan die grens verschillen met een andere dag. Daarnaast wil mijn hoofd bijna altijd meer doen. De poppetjes op je schouders hebben constant strijd.
v:‘Ja, ga bewegen, lekker naar buiten, gaan!’
x:‘Nee niet rennen, dan zit je weer met een dikke knie en dan kan je je doelen weer verder vooruit schuiven.’
Links onderhandelt met rechts en andersom. Beide met goede argumenten. Ik besluit wijs te zijn en mezelf te behandelen alsof ik mijn eigen cliënt ben. In de praktijk zeg ik dit ook geregeld tegen mijn cliënten. Stel dat een dierbare nu in dezelfde situatie zit. Wat zou je diegene dan adviseren? Wanneer je daar dan naar luistert, ben je vaak daadwerkelijk geholpen omdat je je hersenen inzet, terwijl het verlangen vaak groot is om bepaalde dingen te doen.
Revalideren is hetzelfde verlangen houden, alleen dit met een strategische aanpak proberen te bereiken. Voor deze aanpak is het lange termijn denken noodzakelijk. Revalideren met behulp van een therapeut kan ook prettig zijn. De therapeut kan het proces goed in de gaten houden en je afremmen of een schop onder je kont geven daar waar nodig is.
Aanpassingen
Omdat het lange termijn doel duidelijk is (weer 10 kilometer zonder knieklachten kunnen rennen) moest er een hoop aangepast worden. De vakantieplannen zijn totaal veranderd, specifieke oefeningen zaten in mijn routine, goed gerust, niet gerend, wel gewandeld en nog wat advies ingewonnen bij collega’s van de fysiotherapie.
De uitdaging was voor mij vooral mentaal. Ik hou van rennen , zweten en springen. Lekker explosief bewegen, Daarnaast laten mijn broeken mij ook langzaamaan weten dat ik nu al maanden mijn sportbeweging mistte. Maar het meest mis ik nog dat fitte gevoel in mijn lijf.
En dan nu weer rennen?
En dan nu begin oktober heb weer voor het eerst kunnen rennen. Vier maanden na de val op mijn knie, ruim 2,5 maand later dan dat ik dacht ik te kunnen beginnen met rennen. Wat was het lekker; een lange dijk voor mij alleen! Een groot deel van mij roept: go go go en nu door!
Dit zou ik alleen niet aan een cliënt adviseren.
Mijn persoonlijk record dit jaar is dat ik niet over mijn grenzen heen ga en rustig opbouw. Mijn PR was ik al met moeite uit mijn hoofd aan het zetten, maar nu neem ik afscheid van het lopen dit jaar in wedstrijdvorm. Om in 1 maand van 0 naar 10 kilometer op te bouwen is niet verantwoord. Vijf kilometer is ook niet slim.
Ik nodig mijn neef bij deze dan ook uit om in 2020 naar mijn nieuwe PR op de 10 km te komen kijken; het renfeestje verplaatst naar volgend jaar. 😊
