Heb ik weer teveel gezegd?

Leestijd: 1.5 minuut

Na een wat lange werkdag plof ik op de bank in de trein. Ik zit schuin tegenover een man die wat ongemakkelijk zit. Hij blijft maar verschuiven ondersteunt door gekreun en gesteun. Zo te zien ervaart hij pijn. Heel even wil ik iets zeggen en vragen, maar bedenk me dan: Ik ben niet aan het werk .Die man heeft vast al een hoop hulp, hou het voor jezelf. Ik doe mijn oordopjes in en zet mijn muziek zachtjes aan.
Tijdens de reis hoor ik hem van alles vertellen tegen een mede-reiziger die er duidelijk niet op zit te wachten. Terwijl ik mijn boek lees vang ik flarden op: ‘niet te genezen.., al eeuwen pijn…..alles al gedaan… fysiotherapie…ermee leren leven zeggen ze…uitstralingen naar mijn been sinds een paar maanden….gestopt met zwemmen….ik kan niks meer…  ‘.  
We staan tegelijkertijd op wanneer de trein vaart mindert. Terwijl hij opstaat wordt het hele beeld nog duidelijker: fikse rugklachten.
Hij loopt voor me op het gangpad en in een flits zie ik zijn portemonnee in zijn rechterkontzak zitten. Aan de typische slijtplekken in de broek is het duidelijk dat die portemonnee daar altijd zit. We moeten wachten totdat de deuren opengaan en dan kan ik het toch niet laten: ‘Meneer? Heeft u altijd u portemonnee in uw rechterzak?’ De man kijkt me vervreemd aan en knikt ja.
‘Als u van uw rugklachten af wilt zou het een start kunnen zijn om dit ergens anders te bewaren, bijvoorbeeld in uw binnenzak. U zit constant scheef en daarmee trekt u uw bekken en rug uit het verband. Daarnaast zie ik in uw looppatroon dat u weinig stabiliteit heeft en kracht lijkt te missen. Zowel in de beenspieren als in de buikspieren.  Herkent u dat?’
Hij kijkt ineens wat venijning ‘Waar bemoei je je mee? Wat weet jij er nou van?’
‘Het is mijn vak meneer. U heeft net uw hele fysieke geschiedenis gedeeld met alle reizigers en ik heb er een deel van opgevangen. Dit was mijn hoofdtip voor vandaag.  Verplaats uw portemonnee, ga weer meer bewegen en zoek een goede oefentherapeut Cesar of Mensendieck. Het losmaken door jouw fysiotherapeut is nu niet voldoende zoals je zelf al zei. Uw moet uw dagelijkse bewegingen weer oefenen en herstellen zodat je lijf sterker wordt. Wie weet doet u nog meer kleine dingen in het leven waardoor de klachten verergeren. De oefentherapeut speurt dat samen met u op. ‘

De man weet niet zo goed wat hij moet zeggen en doen en we lopen naar de deur. Hij kijkt al wel een stuk milder.
‘U hoeft niks met mijn tips te doen, maar ik kon het niet laten. Net zo min als dat u het niet laten kon om uw verhaal te delen.
Gelukkig nu moet hij lachen. We stappen de trein uit.
‘Maar doe u zelf een plezier. Zoek een goede oefentherapeut. Ik wens u nog een fijne dag en een goed herstel!’

Ik loop weg richting de trappen. ‘Wat heb ik nu weer gedaan?’ bedenk ik me, ‘ik met mijn grote mond ook altijd’. Misschien maar mijn muziek heel hard aanzetten de volgende keer. Een beetje lachend en verwonderd over mezlef stap ik de trap af. Ik ben benieuwd of een van mijn collega’s onlangs een aanmelding heeft gehad van een man met rugklachten en uitstraling in het been.

Ik kijk nog even achterom de trap omhoog; Hij zwaait en steekt zijn duim omhoog. Gelukkig!

Wat is jouw beroepsdeformatie?


Geef een reactie