Tag: verandergedrag

Coachen in de poetsdrift met rugklachten.

Samenvatting: (Privé-) Coaches om je heen zijn fijn om gedragsveranderingen te kunnen inzetten en volhouden. Maar wanneer is dit teveel? En heb je dit als therapeut in de gaten? Wat doen we ermee? Hieronder een fragment uit de praktijk

Leestijd: 1,5 minuut

Let je even op?
‘Saskia let je nog even op? Weet je nog wat je wilde? Houd je je doelen in de gaten? ‘ Ik vind het heel prettig dat ik vrienden en familie heb die me een beetje in de gaten houden. Ook al kan ik zelf heel goed bedenken wat wijs en goed is. Het is fijn als je zo allerlei ‘coaches’ hebt die het beste met je voor hebben, maar dat kan natuurlijk soms ook heel irritant zijn!

De vrouw in de praktijk
Zo ook had ik mij in de eerste 20 minuten wat vergist bij een vrouw in de praktijk. Tijdens de intake vertelde ze over haar rugklachten. Haar man die mee was vulde de informatie aan. Handig om twee perspectieven te hebben. Het gesprek verliep heel ontspannen. Een eerste opzet van het behandelplan was al vrij snel duidelijk. Er werden wat luchtige grappen gemaakt over hoe fijn het is dat je man ook coach is van je bewegingsgedrag, dat hij haar terugfluit en dat het praktisch was dat hij bij de intake is. Maar dat ze samen moeten uitzoeken of hij er elke keer bij is. Omdat het voor mij als therapeut niet uit maakt.

Op het einde werd door de aanvullingen duidelijk dat mevrouw een poetsliefhebber is. De vrouw keek ietwat schuldig toen dit naar boven kwam. Dus benadrukte ik dat het juist goed is om beweging te blijven, alleen dan wel in balans met rust en goed luisteren naar het lichaam. ‘Ik doe al veel minder dan vroeger, dus dat gaat goed’ Zei ze. ‘Het is niet meer het vaste patroon van maandag de was, dinsdag stoffen en stofzuigen etc.‘ Haar man gaf echter aan dat ze nog steeds graag (te) veel wilt doen en hierin te ver gaat. ‘Ik help haar nu in alles maar dat is voor mij ook fysiek belastend. Ik doe het graag, maar ik wil ook rust. Ze zegt dat ik niet hoef te helpen, maar ze heeft zoveel meer last wanneer ik het niet doe ‘

‘beweging’ tot poetsdrift
Op zo’n moment besef je dat er verschillende beweegredenen zijn voor het poetsen. Op een natuurlijk manier ging de man halverwege de intake weg richting de wachtkamer toen ik mijn fysieke onderzoek inzette. We hebben toen nog even verder gepraat over de poetsdrift. ‘Het geeft mij ook voldoening om dit te doen. Al zou ik er een hele dag over doen ik wil dit graag zelf blijven doen’. Aldus de vrouw.

Onafhankelijkheid is vaak een grote motivator tot (over-) belasting.

‘….en ik vind het heerlijk om dit alleen te doen. Tegenwoordig helpt hij overal bij. Ik word daar ook een beetje gek van hoe lief het ook is. Ik zie hem en hoor hem de hele dag, maar ik wil graag dat hij zijn eigen dingen weer gaat doen, dan kan ik dat ook doen.’ ‘Zullen we dan de behandelingen gewoon een-op-een houden?’ vroeg ik met een knipoog. ‘Deze 30 minuten zijn helemaal voor jou. Je kan zelf altijd kijken wat je wel of niet verteld’. Dankbaar keek ze me aan en ik zag de ademhaling naar de buik gaan en de spierspanning zakken. Stap 1 naar herstel werd gezet.

Onafhankelijkheid en eigen regie over je leven
Coaches zijn heel fijn, maar je onafhankelijkheid en eigen regie over je leven houden is een groot goed. De invloed hiervan en van de omgeving kunnen we niet vergeten als (oefen-)therapeuten. We kunnen de omgeving vaak inzetten en gebruiken, maar enthousiaste privécoaches moeten we soms ook beteugelen. De cliënt in kwestie heeft namelijk ruimte nodig voor ontwikkeling

Wie kan jou goed coachen?
Wie is jouw fijne coach?
En weet je waarom hij/zij een fijne coach is? Wat doet hij/zij?

coachen in de praktijk en in je eigen omgeving

Til jij de hele dag je arm omhoog?

klachten kan je krijgen door je houding en bewegingspatroon. maar zijn we zelf kritisch genoeg om dit te analyseren? Laat een oefentherapeut cesar/ mensendieck, specialist op dit gebied, hier naar kijken.

Als ik aan jou vraag om de hele dag je arm recht omhoog te houden, dan verklaar je me voor gek. Terecht. Hetzelfde als ik je vraag of je de hele dag je schouders wilt optrekken tot aan je oren. Waarschijnlijk komen er dan (goede) argumenten dat je daar pijn van krijgt en dat het veel energie kost om dat vol te houden.

Maar wat nou als je niet weet dat je dat doet?

Dat je het niet in de gaten heb dat je op een bepaalde manier je wervelkolom gebruikt, of je schouders. Het klinkt misschien alsof jou dat niet zal gebeuren, maar het gebeurt sneller dan dat je denkt. Omdat iedereen het zo doet, of lijkt te doen, of omdat je op dezelfde wijze doet als de rest van je familie, daardoor valt het niet op.
Iedereen doet dingen op een manier die extra energie kosten voor je lijf, Ook jij! Wanneer je dit vaak doet kan dit klachten opleveren.

Mijn werk als oefentherapeut Cesar/Mensendieck heeft me laten inzien dat wij niet zo kritisch kunnen kijken naar ons eigen bewegingspatroon. Wanneer ik samen met de cliënt voor de spiegel ga staan om technisch naar het lijf te kijken hoor ik geregeld een hele scherpe analyse op het uiterlijk (negeer dat vetrolletje of litteken maar… etc.). Wanneer ik ze laat zien dat er hoogteverschillen in botpunten zitten, of wanneer ze ‘rechtop’ staan ze eigenlijk sterk in de onderrug hangen of de schouderbladen voorbij de billen naar achteren hangen gaat er een wereld voor hen open. Ze snappen wat ik zie, wat de gevolgen van die houding zijn leg ik ze uit. Daarna bekijken we samen wat we er aan kunnen doen om via de houding en het bewegingspatroon de klachten te verminderen en te zorgen dat je met meer plezier kunt bewegen.

Toen ik zelf een periode thuis zat in de ziektewet en met pijn rondliep, betrapte een vriendin en collega oefentherapeut mij op mijn houding. ‘Saskia, als je nu niet rechtop gaat lopen, maak je je klachten alleen maar erger. Merk je dat je gebogen rondloopt?’. Ik had het tot toen niet in de gaten. Ik was te veel met de pijn en de pijnverwerking bezig. Ik was bezig een goede balans te vinden tussen actief en passief zijn op een dag, maar mijn houding was zelfs ik even vergeten!  Terwijl ik destijds toch echt al een jaar als oefentherapeut werkte.

Je eigen houdings- en bewegingspatroon beoordelen is heel lastig. Je bent gewend om activiteiten op bepaalde manier te doen. Omdat ze goed bij je passen… wacht…
Omdat ze goed bij je passen?
Of passen ze bij de klachten die je hebt?
Die je er misschien zelfs wel mee creëert?

Laat eens een oefentherapeut Cesar / Mensendieck naar je houdings-  en bewegingspatroon kijken (specialist op dit gebied). Wie weet komen jullie er samen achter dat je ook de hele dag met je arm omhoog loopt 😉.

De beweegtherapeut heeft maandelijks een gratis gezondheidscheck waarbij er naar de houding- en het bewegingspatroon wordt gekeken. De beweegtherapeut doet dit in samenwerking met Mooi in Evenwicht (gewichtsconsulent). Zij kijkt naar het vetpercentage, spiermassa en BMI.  Samen streven we naar gezonde en sterke lichamen.

Het hele jaar door goede voornemens.

Een goed voornemen is snel gemaakt, maar een goed doel minder snel. Waar let je als oefentherapeut op wanneer je een doel met je cliënt maakt?

‘Ik ben inderdaad nog niet gaan hardlopen’ of ‘Door de drukte ben ik het totaal vergeten’
Voor de jaarwisseling hoor ik van cliënten een regen van allerlei goede voornemens.  Mooie doelen die ze daadwerkelijk graag willen halen en toch…. veel mensen komen in maart erachter dat de goede voornemens al een tijdje geen aandacht hebben gehad.

Het gaat hier om een verandering in je dagelijkse gedrag en bezigheden. Dat is niet zo makkelijk om te veranderen. Maar het kan wel! Ik ga hier niet als voornemens-goeroe vertellen wat voor voornemens je zou moeten nemen, want daar gaat het niet om. Het gaat mij er om dat je daadwerkelijk nieuwe gewoontes je eigen kan maken.

Het gaat om kleine behapbare doelen. Let op dat je er niet teveel maakt! Wanneer je op elke gebied iets wilt veranderen, kost dat veel energie en die energie heb je ook nog nodig om gewoon te leven. Maak je doelen zo concreet en realistisch mogelijk. ‘Ik wil gezonder leven, ik gebruik geen plastic meer of ik ga meer sporten’ is niet concreet en niet haalbaar. Iedereen kan altijd gezonder leven en altijd meer sporten. 
Wat dan wel?
Ik neem elke dag 1 stuk fruit als tussendoortje’ en ‘voordat ik wegga neem ik altijd een stoffen tas mee zodat ik geen plastic tas hoef te kopen (portemonnee, sleutels, telefoon tas= check)’ of  ‘1 x per week haal ik de kinderen lopend op uit school en ga ik stevig wandelend er naar toe’.  Iedereen kan uiteindelijk dit soort doelen maken. 

In de praktijk is het niet anders. Samen met de cliënt maken we belangrijke en realistische doelen.  ‘Goed, rechtop staan’ is veel te vaag en gaat nooit direct de hele dag lukken. Een doel als ‘op de juiste manier staan op het schoolplein of tijdens het tandenpoetsen’ is afgebakend en haalbaar. Geregeld is het nodig door middel van briefjes of een alarm op de telefoon de alertheid op dit doel te verhogen. 
Soms kom je er achter dat de gekozen momenten veel lastiger zijn dan gedacht en gaan we op zoek naar een ander beginmoment. Wanneer dit lukt, kan je gaan uitbouwen naar andere dagdelen. Dit kan dan pas omdat de actie zelf, in dit geval; ‘op de juiste manier staan’, geen energie meer kost en gemakkelijk is om uit te voeren. Dan kan de energie gaan naar het alert zijn op de houding op andere momenten. Denk aan de kassarij, al kletsend met de buurman, tijdens het koken etc.

Ik stel in de praktijk het hele jaar dus doelen met mijn cliënten, of goede voornemens zoals ze in december en januari worden genoemd. Ik praat liever over doelen, want die activeren meer en zijn in mijn ogen echt concreet. Een doel kan je een heel jaar doen. En iets doen is beter dan iets een heel jaar voornemen!

Dan is nu de beurt aan jou!
Niet morgen,
Niet vanaf maandag,
Maar nu

Wat is jouw kleine, behapbare doel wat je kan gaan doen?

gode voornemens bij de beweegtherapeut
goede voornmens het hele jaar doel is een doel