Tag: knieklachten

2 min leestijd

Klunzenkoningin
Met grote gracieusheid struikel ik en land ik met beide knieën hard op de betonnen tegels. Mijn linkerknie heeft duidelijk eerst de val gebroken en daarna de rechter. Het voelt direct aan alsof het dik gaat worden. Er wordt snel ijs gehaald om de zwelling te stoppen. Van binnen baal ik; mijn hardloopschema ging net ontzettend goed en ik voelde me fit. Ik heb geen behoefte aan ‘revalidatie’ de komende weken.

Hersteltijd
Niemand heeft ooit behoefte aan revalidatie- of hersteltijd. Ik ben nog nooit iemand in de praktijk tegen gekomen die me vertelde dat het goed uit kwam dat hij/zij zijn arm had gebroken, een hernia heeft of een burn-out. We zeggen het wel eens; ‘het zou wel lekker zijn om ziek thuis te zitten; even rust, even de dingen doen die we willen doen’. Het probleem van ziek zijn is dat je ziek bent. Je kan vaak niet zo heel veel anders. De dingen die je doet kosten meer tijd en energie. Dus die oude foto-albums afmaken die al eeuwen op je to-do-lijst staan lukt dan helemaal niet.

Inspanning op elk niveau
Iedereen heeft voor zichzelf doelen of plannen waar ze aan werken. Dingen die ze willen voltooien. Voor de ene is het blijven sporten op niveau, voor de ander kan dat het huishouden draaiende houden zijn. Vergis je ook niet in dat werk ook fysiek zwaar kan zijn. Zowel de statische (zittende of staande) beroepen als de dynamische (waarbij veel en soms zwaar bewogen wordt) beroepen.  De herhaling van dezelfde soort beweging of de duur waarmee je een lichaam belast kan het zwaar maken.

Schop onder je kont of afremmen
Sommige cliënten moet je een ‘schop onder de kont’ geven, maar anderen moet je juist afremmen. Ik weet als therapeut niet wat ik uitdagender vind. Bij een ‘schop onder iemand zijn kont’ gaat het er vaak om, om samen het vertrouwen op te bouwen dat er een verandering kan komen en de goede begeleiding geven dat de cliënt ook verandering ziet. De verandering kan hem dan zitten in bewegingen, in pijnbeleving, in activiteitenniveau, in grenzen stellen etc.
Bij het afremmen van een cliënt moeten je opletten dat je niet de inzet tempert maar wat diegene doet met zijn inzet. Vaak zijn dit de doorzetters en de ‘rouwdouwers’. Die hebben het nodig om te voelen waar de (fysieke) grenzen liggen en tussendoor (relatieve) rust te nemen. Ook zij hebben het vertrouwen nodig dat dit een verandering gaat brengen. Zij werken het hardst als ze weinig doen.

Mijn knie
Ikzelf hou wel van aanpakken en gaan, actie in de taxi! Na twee weken rust voor mijn knie (niet hardgelopen, geen lange wandelingen met rugzak gemaakt etc.) Leek mijn knie rustig en dus prima. Een kort stukje hardlopen en dat ging goed. Wat was het fijn om weer lekker bezig te zijn! Direct de smaak te pakken en een tweede keer geweest diezelfde week.
Helaas… ’s avonds in het weekend was mijn knie weer iets warm en zat er wat vocht in. Klassieke ‘rouwdouwers-valkuil’
Ik heb eerder al geleerd dat ook al wil je nu iets, als je nu over je grenzen heen gaat je hier op de lange termijn problemen van kan ondervinden. Een van mijn ‘privécoaches’ (zie vorige blog) zei eens: korte termijn fijn is lange termijn pijn. Korte termijn pijn is lange termijn fijn.
Naar maar waar. Dus nu letterlijk pas op de plaats.

Het wachten waard
Voor dit herstel staat 6 weken en zou dus ongeveer eindigen wanneer mijn vakantie begint. Het lange termijndoel is gezet. Want ik wil wel lekker zonder klachten op vakantie kunnen. Dat betekent een rem op mijn explosieve activiteiten (hardlopen etc) maar wel voldoende bewegen (geen probleem). Rustige stabiliteitsoefeningen zijn prima. Even ben ik weer mijn eigen cliënt. Ik mag nu dus heel hard werken door relatief ‘niks’ te doen.
En ja.. dan ben ik dus net zo gefrustreerd als iemand anders die zijn tijd voor het lopen aan het opbouwen was, of het huis aan het schilderen is maar dit moet afbreken i.v.m. een blessure, of de vrachtwagenchauffeur die zoveel pijn heeft door het lange zitten en daardoor alleen maar de korte ritjes kan uitvoeren.  
Korte termijn pijn is lange termijn fijn.
Korte termijn pijn is lange termijn fijn.
Korte termijn pijn is lange termijn fijn.

Ik zeg het nog maar een keer tegen mezelf zoals ik dat tegen mijn cliënten zou zeggen. Op sommige dingen is het namelijk het wachten waard. Mooie vakantieplannen bijvoorbeeld.