Tag: de beweegtherapeut

pijn, overkoken en pasta

ik ben een pan met pasta. Het is weer zo’n dag. Zo’n dag waarbij de uren sneller gaan dan dat je bij kan houden. De goed bedoelde pauzes worden opgeslokt door andere goedbedoelde acties en je rolt van de ene activiteit in de andere. Het is al druk en je moet ook nog meer. Einde van de dag lig je gesloopt in bed met een vol hoofd en rugklachten. overgekookt….

2,5 min leestijd

Lekker pauze of toch niet?
Yes! Het is tijd voor mijn ingeplande 10 minuten-pauze. Lekker! De pauze waar ik oefeningen in kan doen. Daar gaat mijn telefoon; of ik nog even antwoord kan geven op de mail. Vooruit, dan maak ik er dit keer 5 minuten van. Terwijl ik mijn mail open zie ik dat er vragen en reacties zijn binnen gekomen via Facebook en Instagram, dus even snel antwoorden. Dan zie ik een nieuwe onbekende volger; even spieken op het profiel en dan echt weer verder met de mail. Die persoon heeft een link naar wat toffe oefeningen staan. Leuk bedacht! Kan ik daar iets mee in de groepen? Oeh nog 2 minuten…. nu snel de mail beantwoorden en dan de volgende cliënt binnenhalen. Dan hoor ik twee katten vechten achter en ga nog even snel naar de wc. Ik kom terug en het is tijd; de mail is nog niet beantwoord. Dat komt einde van de dag dan maar…

Het is weer zo’n dag. Zo’n dag waarbij de uren sneller gaan dan dat je bij kan houden. De goed bedoelde pauzes worden opgeslokt door andere goedbedoelde acties en je rolt van de ene activiteit in de andere. Het is al druk en je moet ook nog meer. Einde van de dag lig je gesloopt in bed. Wat heb ik een hoop gedaan! Maar wat heb ik nou eigenlijk echt gedaan? Mijn hoofd en lijf is er vol van.

HO STOP!

Een docent van mij vertelde eens: hoe drukker je het hebt, des te meer pauzes heb je nodig anders kook je over. Die avond voordat ik in bed lag kookte ik pasta op mijn gasfornuis en zag de vergelijking.

Ik ben een pan met pasta
Stel je hebt een pan met pasta op het vuur staan en je zet het vuur goed hoog zodat het snel kookt. Als je geluk hebt ben je op tijd bij het vuur om te zorgen dat de pan niet overkookt, maar meestal ben je net te laat. Zet je het vuur daarna lager en ‘monitor’ je pan, dan kookt hij niet over.
Oftewel, in dit geval letterlijk, gas terugnemen zorgt voor minder troep en minder verspilde energie!
Het water wordt echt niet warmer dan 100graden dus hoger vuur heeft geen zin. Zachtjes laten koken is prima. Wanneer ik het vuur hoog laat staan dan zal ik steeds moeten roeren (pauze nemen/ doorbreken), extra olie in het water gooien en het constant in de gaten moeten houden om te zorgen dat ik er op tijd bij ben. Extra stress en dus meer werk!
Dit is precies wat er gebeurt als je maar door gaat met alle activiteiten en niet even je gas terugneemt: je hebt dan een ‘overkookdag’ waarbij je (te) veel energie hebt verbruikt.

Overkookdag v.s. fysiek en slapen
Herken je ook dat je op het einde van zo’n overkookdag niet direct rustig kan slapen? Dat je eigenlijk nog even ‘rommeltijd’ nodig hebt om te schakelen? Dat komt omdat je dan de overgebleven overkookselen (ja, dat is een woord vanaf nu) van het spreekwoordelijke gasfornuis moet afhalen voordat het weer schoon is. Hoofd leegmaken en verwerken wat er allemaal wel en niet gebeurd is. Wanneer je slaapt is je hoofd hier ook druk mee waardoor je niet goed in een diepe slaap zal komen. Wanneer je niet goed slaapt zijn de gevolgen eindeloos vervelend. Helaas heeft 1 nacht slecht slapen direct nare gevolgen op je fysiek en mentale gestel. Laat staan wanneer dit er meerdere zijn…

Klachten
In de praktijk zie ik mensen met allerlei diverse klachten; rugklachten, knieklachten, hyperventilatie, schouderklachten, hoofdpijn, nekpijn, hernia , uitstraling in armen of benen.. etc. Bijna iedereen heeft ‘overkookdagen’ of veel ‘overkookmomenten’ op een dag. Sommigen hebben dit totaal niet in de gaten, anderen weten het iets te goed. Dat we willen gas geven voor anderen, voor werk of voor het huishouden ons hard willen inzetten is een mooi en goed gegeven. Dat dit ten koste gaat van jezelf en je eigen energie niet. Hierdoor raak je overbelast zowel fysiek als mentaal. Herstel hiervan is een lange (en vervelende) weg. Voorkomen is lastig, maar uiteindelijk makkelijker. De oefentherapeut Cesar / Mensendieck kan je hierbij ook helpen. Het is een open deur; maar wanneer je op jezelf let, blijft er ook nog energie over om anderen dingen te doen (werk, huishouden, gezin, mantelzorg etc.)

Dus zorg voor een schoner gasfornuis en reguleer je gas op tijd.
Wees geen overkookpasta!

pasta, de beweegtherapeut en gasformuis.

Til jij de hele dag je arm omhoog?

klachten kan je krijgen door je houding en bewegingspatroon. maar zijn we zelf kritisch genoeg om dit te analyseren? Laat een oefentherapeut cesar/ mensendieck, specialist op dit gebied, hier naar kijken.

Als ik aan jou vraag om de hele dag je arm recht omhoog te houden, dan verklaar je me voor gek. Terecht. Hetzelfde als ik je vraag of je de hele dag je schouders wilt optrekken tot aan je oren. Waarschijnlijk komen er dan (goede) argumenten dat je daar pijn van krijgt en dat het veel energie kost om dat vol te houden.

Maar wat nou als je niet weet dat je dat doet?

Dat je het niet in de gaten heb dat je op een bepaalde manier je wervelkolom gebruikt, of je schouders. Het klinkt misschien alsof jou dat niet zal gebeuren, maar het gebeurt sneller dan dat je denkt. Omdat iedereen het zo doet, of lijkt te doen, of omdat je op dezelfde wijze doet als de rest van je familie, daardoor valt het niet op.
Iedereen doet dingen op een manier die extra energie kosten voor je lijf, Ook jij! Wanneer je dit vaak doet kan dit klachten opleveren.

Mijn werk als oefentherapeut Cesar/Mensendieck heeft me laten inzien dat wij niet zo kritisch kunnen kijken naar ons eigen bewegingspatroon. Wanneer ik samen met de cliënt voor de spiegel ga staan om technisch naar het lijf te kijken hoor ik geregeld een hele scherpe analyse op het uiterlijk (negeer dat vetrolletje of litteken maar… etc.). Wanneer ik ze laat zien dat er hoogteverschillen in botpunten zitten, of wanneer ze ‘rechtop’ staan ze eigenlijk sterk in de onderrug hangen of de schouderbladen voorbij de billen naar achteren hangen gaat er een wereld voor hen open. Ze snappen wat ik zie, wat de gevolgen van die houding zijn leg ik ze uit. Daarna bekijken we samen wat we er aan kunnen doen om via de houding en het bewegingspatroon de klachten te verminderen en te zorgen dat je met meer plezier kunt bewegen.

Toen ik zelf een periode thuis zat in de ziektewet en met pijn rondliep, betrapte een vriendin en collega oefentherapeut mij op mijn houding. ‘Saskia, als je nu niet rechtop gaat lopen, maak je je klachten alleen maar erger. Merk je dat je gebogen rondloopt?’. Ik had het tot toen niet in de gaten. Ik was te veel met de pijn en de pijnverwerking bezig. Ik was bezig een goede balans te vinden tussen actief en passief zijn op een dag, maar mijn houding was zelfs ik even vergeten!  Terwijl ik destijds toch echt al een jaar als oefentherapeut werkte.

Je eigen houdings- en bewegingspatroon beoordelen is heel lastig. Je bent gewend om activiteiten op bepaalde manier te doen. Omdat ze goed bij je passen… wacht…
Omdat ze goed bij je passen?
Of passen ze bij de klachten die je hebt?
Die je er misschien zelfs wel mee creëert?

Laat eens een oefentherapeut Cesar / Mensendieck naar je houdings-  en bewegingspatroon kijken (specialist op dit gebied). Wie weet komen jullie er samen achter dat je ook de hele dag met je arm omhoog loopt 😉.

De beweegtherapeut heeft maandelijks een gratis gezondheidscheck waarbij er naar de houding- en het bewegingspatroon wordt gekeken. De beweegtherapeut doet dit in samenwerking met Mooi in Evenwicht (gewichtsconsulent). Zij kijkt naar het vetpercentage, spiermassa en BMI.  Samen streven we naar gezonde en sterke lichamen.

Het hele jaar door goede voornemens.

Een goed voornemen is snel gemaakt, maar een goed doel minder snel. Waar let je als oefentherapeut op wanneer je een doel met je cliënt maakt?

‘Ik ben inderdaad nog niet gaan hardlopen’ of ‘Door de drukte ben ik het totaal vergeten’
Voor de jaarwisseling hoor ik van cliënten een regen van allerlei goede voornemens.  Mooie doelen die ze daadwerkelijk graag willen halen en toch…. veel mensen komen in maart erachter dat de goede voornemens al een tijdje geen aandacht hebben gehad.

Het gaat hier om een verandering in je dagelijkse gedrag en bezigheden. Dat is niet zo makkelijk om te veranderen. Maar het kan wel! Ik ga hier niet als voornemens-goeroe vertellen wat voor voornemens je zou moeten nemen, want daar gaat het niet om. Het gaat mij er om dat je daadwerkelijk nieuwe gewoontes je eigen kan maken.

Het gaat om kleine behapbare doelen. Let op dat je er niet teveel maakt! Wanneer je op elke gebied iets wilt veranderen, kost dat veel energie en die energie heb je ook nog nodig om gewoon te leven. Maak je doelen zo concreet en realistisch mogelijk. ‘Ik wil gezonder leven, ik gebruik geen plastic meer of ik ga meer sporten’ is niet concreet en niet haalbaar. Iedereen kan altijd gezonder leven en altijd meer sporten. 
Wat dan wel?
Ik neem elke dag 1 stuk fruit als tussendoortje’ en ‘voordat ik wegga neem ik altijd een stoffen tas mee zodat ik geen plastic tas hoef te kopen (portemonnee, sleutels, telefoon tas= check)’ of  ‘1 x per week haal ik de kinderen lopend op uit school en ga ik stevig wandelend er naar toe’.  Iedereen kan uiteindelijk dit soort doelen maken. 

In de praktijk is het niet anders. Samen met de cliënt maken we belangrijke en realistische doelen.  ‘Goed, rechtop staan’ is veel te vaag en gaat nooit direct de hele dag lukken. Een doel als ‘op de juiste manier staan op het schoolplein of tijdens het tandenpoetsen’ is afgebakend en haalbaar. Geregeld is het nodig door middel van briefjes of een alarm op de telefoon de alertheid op dit doel te verhogen. 
Soms kom je er achter dat de gekozen momenten veel lastiger zijn dan gedacht en gaan we op zoek naar een ander beginmoment. Wanneer dit lukt, kan je gaan uitbouwen naar andere dagdelen. Dit kan dan pas omdat de actie zelf, in dit geval; ‘op de juiste manier staan’, geen energie meer kost en gemakkelijk is om uit te voeren. Dan kan de energie gaan naar het alert zijn op de houding op andere momenten. Denk aan de kassarij, al kletsend met de buurman, tijdens het koken etc.

Ik stel in de praktijk het hele jaar dus doelen met mijn cliënten, of goede voornemens zoals ze in december en januari worden genoemd. Ik praat liever over doelen, want die activeren meer en zijn in mijn ogen echt concreet. Een doel kan je een heel jaar doen. En iets doen is beter dan iets een heel jaar voornemen!

Dan is nu de beurt aan jou!
Niet morgen,
Niet vanaf maandag,
Maar nu

Wat is jouw kleine, behapbare doel wat je kan gaan doen?

gode voornemens bij de beweegtherapeut
goede voornmens het hele jaar doel is een doel

Ik kan alles! Echt niet?!

Kan je iedereen in de praktijk helpen? JA en nee is het antwoord daar op.

Een cliënt: ‘Gebeurt het dat je mensen niet kan helpen? Dat er geen resultaat is? En vind je dit dan vervelend?‘ Dit vond ik een lastig te beantwoorden vraag.

Met ‘geen resultaat’ bedoelde de mevrouw dat de pijn niet weg is. Ik bedoel daar hele andere dingen mee. Mensen komen in de praktijk meestal met de vraag dat ze pijnvrij willen bewegen, maar wat je vaak ziet is dat iemand uiteindelijk meer/ beter willen kunnen bewegen. En dat is iets heel anders.

Sommige oorzaken van klachten zijn zo fundamenteel dat deze niet weggenomen of veranderd kunnen worden. Hierdoor zullen er altijd klachten blijven bestaan. Ook in deze situatie is er nog werk voor de oefentherapeut Cesar / Mensendieck. Een houding- of bewegingspatroon, maar ook coping strategie kunnen klachten vaak verergeren. Wanneer dit wordt aangepast kan je er voor zorgen dat de klachten in ieder geval niet verergeren, wellicht verlichten worden of anders worden ervaren.

Iemand zijn geluk hangt vaak samen met een mate van zelfstandigheid en bewegingsvrijheid. Wanneer dit vergroot kan worden, maar de klachten hetzelfde blijven is er toch al een mooi doel behaald. Voor de cliënt is het belangrijk om zijn grenzen in vertrouwen te ontdekken en te weten hoe er mee om te moeten gaan.
Wat is de oorzaak? Wat is het gevolg? Wat betekent naar mijn lijf luisteren? Wat gebeurt er wanneer ik een keer niet luister naar mijn lijf? Wat gebeurt er wanneer ik dit structureel niet doe? Waarom werkt mijn lijf op deze manier?
Wanneer deze vragen beantwoord worden, zie je al vaak een ontspanning. Want wanneer je weet dat je goed voor je lijf zorgt en de klachten niet erger maakt door je dagelijkse bewegingen, durf je vaak weer meer
Natuurlijk komt het voor dat ik mensen zie in de praktijk, die ik niet op weg kan helpen. Door persoonlijkheden die niet matchen, door te weinig gespecialiseerde kennis over bepaalde oorzaken van klachten, doordat oefentherapie Cesar / Mensendieck niet de juiste vorm van therapie is…etc. Graag ga ik dan met die persoon op zoek naar wat dan de juiste weg voor hem/haar kan zijn. Gelukkig heb ik veel fijne collega’s in Dordrecht in de fysiotherapie, oefentherapie, logopedie, gewichtconsulentes, osteopathie, psychologie, haptonomie, diëtiek, maar ook huisartsen en verschillende medisch specialisten. Allemaal mensen die klaarstaan om te zorgen dat we samen jou weer verder kunnen helpen.

Vind ik het dan erg als ik geen resultaat heb? Nee, ik vind het wel jammer als ik niet iemand op weg heb kunnen helpen.  Geen resultaat komt dus eigenlijk niet vaak voor.

Ik geef het op, niks meer aan te doen.

Een scoliose kan je bewegingspatroon beinvloeden. Soms is er pijn, soms niet. en dat is zo wonderlijk. Met bewegen kan je veel doen om je lijf zo gezond mogelijk te houden. goede bewegen leer je bij de oefentherapeut Cesar / Mensendieck.

‘Ik heb al jaren een scoliose, er is zelfs een rib weggehaald zodat ik ruimte bleef behouden in mijn lijf. Sinds een half jaar heb ik zoveel pijn in heel mijn rug. Lopen gaat heel moeilijk. De orthopeed heeft al tegen me gezegd dat ik waarschijnlijk met de pijn moet leren leven. Kan jij er iets mee?’

Dit is een verhaal van een vrouw van 72 jaar. Toen ze jong was draaide haar ribben tegen haar bekken aan door de scoliose (kromming in de rug). Om haar ruimte te geven hebben ze destijds een rib weggehaald. Tot een jaar geleden had ze geen last gehad. En dat is bizar, haar scoliose is namelijk groot. De Cobbse hoek is 65,2 graden zoals je kan zien op de röntgenfoto. Tegenwoordig worden de meeste mensen (einde puberleeftijd) geopereerd bij een hoek vanaf 45 graden. De mevrouw heeft hevige steken in de rug, een zeurend gevoel en alsof het in een klomp vastzit naast de wervelkolom.  

Kan jij er iets mee??
Daar moest ik even over nadenken. ‘Natuurlijk gaan we het proberen, maar we zullen samen op onderzoek moeten uitgaan. Geen garanties. Ik kan de scoliose namelijk niet wegnemen. Ik hoop dat we een vermindering van klachten kunnen bewerkstelligen, dat lijkt mij voor nu het hoogst haalbare’

Na het gehele onderzoek gaf het feit dat ze pas een jaar last had van haar rug mij hoop. Wanneer die scoliose er al 70 jaar zit, maar er nu pas last is, dan moet ze een sterk gestel hebben. Ik zag dat ze in haar spieren hangt en zichzelf niet actief rechtop houdt. Haar bewegingsniveau lag redelijk laag. En dat terwijl het bij een scoliose belangrijk is om je spieren sterk te houden.  

In de behandelingen hebben we haar houdings- en bewegingspatroon aangepast. Tijdens het lopen en staan weet ze nu hoe ze haar rug het beste kan stabiliseren en op welke wijze ze haar buikspieren in moet zetten. Wanneer ze zit moeten ze opletten dat ze niet ‘in haar bocht hangt’. Daarnaast doet ze nu elke dag oefeningen om haar wervelkolom soepel en sterk te maken en te houden. Ze heeft zelfs een rekstok opgehangen, omdat het een verlichting geeft om hier elke dag aan te hangen.  Tof als mensen verder durven en willen gaan dan de voor de hand liggende oplossingen

Kon ik er iets mee?
Ja, was dit keer mijn antwoord. De klachten zijn grotendeels afgenomen en ze kan weer de dingen doen die ze deed en wilde doen. Ik verwacht dat wanneer ze door blijft bewegen, de klachten nog iets verder zullen afnemen. Het resultaat is boven verwachting goed. Dat zijn de extra leuke momenten van dit werk; om te ontdekken hoe veerkrachtig een lijf kan zijn. Heerlijk als het mij ook nog kan verbazen. Dat het resultaat zo positief is, kan alleen als we samen op onderzoek uitgaan.

Ps. Bedankt voor het delen van de röntgenfoto!

Strompelend uit de wachtkamer

Door rugklachten kan het soms zelf moeilijk zijn om de dagelijkse dingen te doen. Wat kan je doen wanneer de therapieën tot nu toe niet hebben geholpen?

Rugklachten kunnen je leven zeer beperken. Zo heb ik in de praktijk een vrouw van in de 40. Ze drukt zichzelf van de stoel af, steunend op haar benen komt ze omhoog. Voetje voor voetje loopt ze op me af. Terwijl ze zich voorstelt en me een hand geeft zie ik dat het bewegen van de arm al een vervelend effect heeft op haar rug. Ze heeft al meer dan 20 jaar rugklachten en af en toe schoot er daar nog extra pijn in na een draai of vervelende beweging. Fysiotherapie, manueel therapie, dry needling; ze heeft het allemaal al gehad zonder blijvend resultaat.

In de anamnese en het onderzoek zag ik dat er weinig stabiliteit werd gemaakt ondersteunend vanuit de buikspieren. Ze leek constant de rugspieren aan te spannen en op die manier de rug over te belasten. Ze had een hoge algehele spierspanning, maar voelde dit niet. Ze had niet in de gaten dat ze bijvoorbeeld het hele gesprek gespannen op het puntje van haar stoel zat met de schouders opgetrokken. Dit laten inzien zodat ze het kan veranderen is ook oefentherapie Cesar /Mensendieck . Ik ben samen met haar op onderzoek gegaan wanneer ze wel of geen spanning voelt in haar spieren. Dit hebben we als aanknopingspunt gepakt om het lichaamsgevoel uit te bouwen en toe te passen in haar dagelijks leven (ADL). Daarnaast hebben we stabiliteitsoefeningen gedaan. Denk nu niet aan iets ingewikkelds, maar we zijn superklein begonnen met zittend een heup optrekken. Ze verloor haar balans al snel bij de gemiddeld lichte oefeningen (superman, bruggetje) dus dat had geen zin; dan oefen je niets en kan je de klachten zelfs erger maken! Om haar genoeg tijd te geven om alles goed te oefenen en te integreren in haar dagelijks leven zie ik haar ongeveer 1 x in de twee weken.

Nu, na 3 maanden therapie, kreeg ze van haar man te horen dat ze opvallend makkelijk van de bank af stond. Ze kan alleen maar lachen als ze dit verteld. Traplopen gaat makkelijker, op visite bij vrienden en op de bank zitten, staan tijdens een boterham smeren in de keuken, langer staand douchen met verminderde klachten. Dat zijn de eerste mijlpalen.

We zijn er nog niet, deze jarenlange klachten hebben tijd nodig om uit het lichaam getraind (en verzorgd) te worden. Maar de eerste successen hebben we al gehaald. Haar inzet is top!

rugklachten oefentherapie cesar mensendieck de beweegtherapeut core stability oefeningen beweegcoach oefentherapie dordrecht Saskia Ligt
rugklachten en de oefeningen die onmogelijk waren in het begin.